مهدی زارع / امروز بیست و دومین سالروز زمین لرزه 31 خرداد 69 منجیل با بزرگای 7.3 است.

این زلزله در ساعت 36 دقیقه بامداد به وقت محلی در هنگامی رخ داد که تلویزیون ایران مشغول پخش بازی فوتبال برزیل-اسکاتلند در جریان بازیهای جام جهانی 1990 ایتالیا بود و به همین دلیل بسیاری از مردم منطقه زلزله زده بیدار بوده و اگر توانستند عکس العمل نشان دادند. گرچه که آنها که زنده ماندند به ویژه در منطقه رومرکز مهلرزه ای تعریف می کردند که تکان های لرزه اصلی چنان شدید بود که پس از احساس لرزشها شدید ابتدایی به دلیل ابنکه پرتاب شده بودند و بی هوشی، متوجه نشده اند که چه اتفاقی در ادامه ماجرا افتاده است. در این زلزله بر اساس آمار های رسمی حدود 15800 نفر از هموطنان ما در منجیل رودبار، لوشان و طارم علیا و همچنین شهرهای گنجه، لشت نشا، کوچصفهان و به ویژه در رشت - مرکز استان گیلان - و ... جان باختند. این زمینلرزه با گسلش زمینلرزه ای به صورت منقطع در طول تقریبی 75 کیلومتر از پاکده و جیرنده در جنوب شرق تا باکلور در شمال غرب همراه شد.

از مهمترین اثر های این گسیختگی سطحی زمین لرزه ای که همچنان در جناح راست سد سفید رود و محدوده پی جرثقیل تاجی سد، به صورت گسیختگی در پی سنگ مشخص است که برای من به صورت یک موزه طبیعی در آمده که هر سال دانشجویانم در دانشکده فنی - رشته مهندسی معدن - دانشگاه تهران را در اوایل خرداد ماه به بازدید آن و پهنه زلزله زده می برم.

امسال هم همین بازدید را در 11 خرداد ماه انجام دادیم.